Jak wspomniałem wcześniej, z jednej strony oryginalny Mass Effect sprawia, że pojawienie się Suwerena jest bardziej przejmujące, ale skybox w zremasterowanej wersji bardziej pasuje do świata Eden Prime. W przypadku tego typu porównań nie można powiedzieć, że X jest lepsze od Y, ponieważ obie wersje mają różne zalety, ale mimo to widok Suwerena w ruchu w zremasterowanej wersji gry sprawił, że szczęka mi opadła z wrażenia. Jeśli chodzi o rozgrywkę, Mass Effect 1 jest nadal nieco… skomplikowany, jeśli brakuje mi lepszego słowa. W remasterze kamera została przybliżona do Sheparda, co oznacza, że walka na bliskim dystansie może okazać się katastrofą, podczas gdy walka na większych odległościach wydaje się łatwiejsza i bardziej zwarta. Podczas gdy duża część gry toczy się na otwartych przestrzeniach, pierwsza godzina lub dwie rozgrywają się na Cytadeli, która jest całkowicie zamknięta, a Feros jest również dość klaustrofobiczną planetą, więc choć zmiana FOV (Field of view) działa przez 80% czasu w trakcie gry, nowi gracze mogą się łatwo zniechęcić. Szczerze mówiąc, nigdy nie uważałem, że rozgrywka w Mass Effect 1 jest najlepsza w serii. W tym przypadku jest to argument typu “jak na swoje czasy” i choć gra Mass Effect 1 była dobra jak na tamte czasy, to jednak strasznie się zestarzała, nawet dzięki aktualizacjom systemu. Choć cieszę się z remastera, to osobiście uważam, że remake byłby w tej sytuacji o wiele lepszym rozwiązaniem, ponieważ uważam, że Mass Effect 1 jest trudny do sprzedania pod względem rozgrywki.